Rozumiem to tak, a Ty?
Rozumiem to tak, a Ty?
Witam serdecznie! Informację o moim wykształceniu, a więc uzasadnienie mojego świadczenia „usług edukacyjnych w zakresie kultury i sztuki w tym malarstwa” można znaleźć najszybciej na podstronie kwalifikacje, natomiast dane dotyczące mojej działalności gospodarczej można przeczytać na przykład na podstronie oferta.
W tak niszowej branży jaką są sztuki plastyczne, nie trzeba się bardzo dobrze orientować, żeby robić spore wrażenie na swoich znajomych. Wystarczy chwilka czasu, żeby dało się coś i o sztuce ciekawie powiedzieć przy kawie. Tak naprawdę wystarczy na wiele okazji tyle co w tym słowniku. Nawet, żeby zaskoczyć prawie każdego przewodnika w prawie każdym mieście czy muzeum. Pomoże też osobom zainteresowanym bardziej poważnie tym, żeby swobodniej poruszać się po terminologii związanej z plastyką. Serdecznie zachęcam do przeglądnięcia tego krótkiego słownika o malarstwie, a potem do powrotów.
Na pewnym tondzie, wśród kilku obrazów reprezentujących znakomite dzieła malarstwa tablicowego, artystów bez wątpienia obdarzonych talentem, dobrze widać wykonaną temperą maniera tenebrosa, ale nie sposób zobaczyć tkaniny pomiędzy deską a zaprawą, choć z pewnością tam jest. Nie przesłania jej ani tektura, ani nawet tematyka tych dzieł. „Czy tam pachnie terpentyną? Tam nie, po to doznanie trzeba się wybrać do sali obok. A potem zachęcam, żeby zobaczyć też w sądziednim budynku triennale małych form malarskich. Gdzie są tryptyki? Ależ to absurd, chcieć zobaczyć tu jeszcze tryptyki. Rzeźby trzciny, czy już są gdzieś do obejrzenia? Aaa, już wiem czego dotyczy to pytanie! Chodzi o Jezuska Palmowego. Będziemy rzeźbić za jakiś czas, na razie szukamy proporcji”.
litery słownikapowrót na stronę startową witryny
— spoiwo malarskie, w którym występują dwie nierozpuszczalne w sobie ciecze – woda i olej. Niewielkie cząsteczki obu składników tworzą rodzaj emulsji. W zależności od proporcji jednej cieczy do drugiej mamy do czynienia z temperą chudą lub tłustą. Naturalne tempery to mleko i żółtko. Tempera, to także określenie obrazu wykonanego tą techniką (przy użyciu spoiwa temperowego).
— sposób budowania kompozycji poprzez zastosowanie ciemnej tonacji barwnej i punktowego źródła światła w celu zaznaczenia skrajnego modelunku światłocieniowego. Charakterystyczny dla malarstwa północnowłoskiego w 2 połowie XVI wieku (maniera tenebrosa) i w malarstwie barokowym (Caravaggio, Rembrandt).
— obraz lub płaskorzeźba wykonana na podobraziu w kształcie koła.
litery słownikapowrót na stronę startową witryny
W sumie, cały Wyjątkowo Zwięzły Słownik Terminów Plastycznych aktualnie zawiera 107 zwięźle wyjaśnionych pojęć plastycznych.
„Technika olejna jest chwalona przez pisarzy cinquecenta właśnie za to, że umożliwia efekty miękkości, stopienia, przepływania jednego koloru w drugi. «Olej sprawia, iż koloryt staje się miękki, delikatny, łagodny; nadaje się on lepiej niż inne 'media' do maniery sfumato i do stapiania barw; albowiem gdy się pracuje na nim na świeżo, farby mieszają się i łatwiej jednoczą jedna z drugą» ” powiada Vasari.
Niechęć do ostrego, nasyconego, płasko położonego koloru widoczna jest u wszystkich pisarzy XVI w. — także i weneckich. Ceni się teraz nie piękne barwniki, lecz umiejętny sposób ich użycia, ceni się nie jaskrawą chromatykę, lecz półtony, mieszaniny, stopniowanie i przełamywanie kolorów oraz wszelkie efekty imitacyjne, jakie stąd można uzyskać. To jest pogląd wspólny. Ale szkoła rzymska stoi na stanowisku, że rozbudowanie efektów koloru jest zaletą o tyle tylko, o ile nie rozbija formy rysunkowej” (M. Rzepińska, Historia koloru, Warszawa 2009, s. 261).
litery słownikapowrót na stronę startową witryny
Podana tu literatura przedmiotu dotyczy całego słownika.